1960 - 1970
Eindelijk was het zover. Na zes jaar ontworstelde Hoogeveen zich uit de 4e klasse. Dat het kampioenschap meer dan verdiend werd behaald blijkt wel uit het feit dat, ongeslagen, met slechts drie gelijke spelen, de titel werd binnengehaald. Nadat het kampioenschap door een 4-0 zege tegen Elper Boys was binnengehaald, moesten er nog promotiewedstrijden worden gespeeld tegen Weerdinge, De Vogels en Heiligerlee. Hoogeveen toonde zich uiteindelijk van dit drietal zich de sterkste.
Kampioen 4e klas 1959-1960.
Pleun Dekker, Marinus Bakker, Jan Kleine, Willem Jansen, Harm Miedema, Hendrik Jan van Halen, Hilbert Mulder, Jan van der Hulst.
Gerard van der Weide, Evert Vos, Tinus Profijt , Freek Eshuis, Albert Smid, Jaap Bakker
Hoogeveen handhaafde zich in de 3e klasse. Op 1 mei 1966 werd er opnieuw een succes geboekt. Hoogeveen promoveerde naar de 2e klasse. Op 1 mei 1966 verpletterden de blauwwitters NAB in de kampioenswedstrijd met 6-0. Met bleef dat seizoen overigens ongeslagen.Hierna volgden een aantal jaren waarin men meedraaide een de top van de 2e klasse. Verder dan de tweede plaats kwam men echter niet. Overigens was het jaar 1966 sowieso een succesjaar. Diverse jeugdteams + het 2e t/m 5e werden ook kampioen!
Kampioen 3e klas 1966
Geert Trompetter, Jaap Bakker, Arend Pot, Eddy Bulder, Gerhard Benjamins, Henk de Jong (trainer), Egbert Smit (grensrechter), Ernst Broekman(verzorger).
Wim van Eck, Bennie Boer, Chris Akse, Hans Gort, Wim Benjamins, Marinus Bakker.
In de late zestiger jaren ontstonden er plannen om het Spaarbankbos te verlaten. De groei van de vereniging was dusdanig geweest, dat niet alle elftallen meer in het 'bos' hun wedstrijden konden spelen. Met toestemming van de gemeente werd zondags gebruik gemaakt van de velden van HZVV. Logischerwijs gingen de gedachten uit naar een ander complex waar alle elftallen weer in clubverband bij elkaar konden zijn. Vooral de 'oude' garde was hier vierkant tegen. Emotioneel was men te zeer aan het Spaarbankbos gehecht dat de gedachte aan verkassen alleen al tal van schermutselingen in de wandelgangen veroorzaakte. Het bestuur zette echter de besprekingen door met het gemeentebestuur.
De gemeente was bereid ons het nieuwe sportpark aan de Sportveldenweg 1 in het Bentinckspark te verhuren; de huidige locatie. Op 30 augustus 1969 werd de verhuizing een feit.
In april 1968 rolde ook de eerste 'Blauwwitter' (ons clubblad) van de pers.
A2 1959-1960 kampioen
Henk Blanke, Gerhard Benjamins, Henk Strijker, Bart Bekelaar, Richard Onnes, Herman Zuidema.
Jan Strijker, Henk Lip, Bennie Boer, Bert Zuidema
Jan Barelds, Hans Gort, Harry Strijker, Henk Lezwijn
A2 kampioen 1960-1961
Klaas Stuifzand, Gerry Strijker, Richard Onnes, Jan Pater, Harry Strijker,
Eddy Smeets, Aaldert Kleine, Frans Antonissen, Roelof Morsink, Roelof Oostindiën.
Henk Strijker, Otto Blanke, Geert van Nuil, Dick Fleer, Klaas Bijker
B1 kampioen 1960-1961
A.Zikken, Roelof Duinkerken, Wim Belt, Henk Benjamins, Evert Strijker, Ad Eshuis, Simon de Lange, Hans Mulder
Jan Kip, Arend Benjamins, Roelof Schipper, Henk Broens, Wim Benjamins, Henk Kip, Henk van Rhijn
Pupillen 1 kampioen 1962
Henk Bosma, Joop Zuidema, Bert Ribbels, Wim Strijker, Roel Bakker, Sip Bodde, Henk Strijker
Harry Lunenborg, Leo Bomhof, Dik Botter, Egbert van Dalen, Willem Anninga, Hans Zuurveen, Sip Bennema
2e kampioen 1966
Hilbert Mulder, Jan Middelveld, Joop Reiber, Freek Eshuis, Henk Hulzebos, Egbert Trompetter, Anton Veld, Henk de Jong (trainer).
Herman Gort, Henk Botter, Willie Buning, Jan Strijker, Douwe Knoop.
3e kampioen 1966
Jan Moes, Joop Meesters, Jan Barelds, Alex Belt, Aaldert Kleine, Koob Stuiver, Ad Eshuis, Jan Kikkert, Henk Kip, Henk Broens, Piet van der Kooi, Gerard van der Meulen
4e kampioen 1966
Piet Barelds, Harm Duikerken, Gerrit Benjamins, Roelof Benjamins, Leen Zijffers, Henk Broens
Jan Beugeling, Johan Barelds, Willie Buning, Hendrik Snijders, Roelof Barelds, Henk Botter Fik
5e kampioen 1966
Cor van der Wal, Willem Wolleswinkel, Gerrit Wildeboer, Henk Benjamins, Roelof Morsink, Egbert Lijster, Freddy Jansen.
Jan Hilberdink, Reinder Oostra, Gerrit van Leer, Henk Deuten, Bart Hooijer.
Kampioenswedstrijd tegen Elper Boys (14-02-1960)
Met een overtuigende 4-0 zege op Elper Boys behaalde Hoogeveen zondagmiddag het kampioenschap van de 4e klasse F. Het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter had nog maar net geklonken of de Hoogeveense jeugd bestormde het terrein om de kampioenen met een luid-geroep te huldigen. Het bleef niet bij deze enthousiaste vreugdeuitbarsting van Hoogeveens jongste supporters, spoedig was het winnende elftal ingesloten door een spontaan publiek waarbij de spelers handen tekort kwamen om de felicitaties in ontvangst te nemen. Bloemen van de bezoekers, de vereniging Kwiek, de supportersvereniging van Hoogeveen en de voetbaljeugd van Hoogeveen werden aan de spelers uitgereikt waarna aanvoerder Eshuis op de schouders van zijn enthousiaste medespelers naar de kleedkamers werd gedragen. Elper Boys heeft deze middag naar vermogen voor een overwinning gestreden waardoor Hoogeveen, vooral in de eerste helft niet tot een reguliere spelontwikkeling kon komen. De bezoekers bleken in technisch en tactisch opzicht niet veel pijlen op hun boog te hebben wat men trachtte te vergoeden met een kick en rush systeem, ferme trappen die men met enthousiasme tegen het bruine leder uitdeelde en een snelle sprint om er iets van te maken. dit bracht vooral in de eerste 30 minuten wel eens moeilijke situatie voor de Hoogeveense veste en indien de bezoekers deze middag de beschikking hadden gehad over hun middenvoor, Meijers, wegens ziekte vervangen door Spiekman, wie weet, misschien was er een doelpunt uitgekomen. Nu miste de voorhoede van de Boys de nodige stootkracht om de Hoogeveense verdediging op de knieën te krijgen. Hoogeveen wist in deze eerste fase ook verschillende kansen op te bouwen, aardige combinaties die echter naast, of over het doel eindigden.
KEERPUNT
Het keerpunt in de eerste helft kwam toen middenvoor Jansen 't linksback Hendriks moeilijk maakte bij het wegwerken van de bal waardoor Miedema in het bezit van de bal kwam. Deze plaatste het bruine leder naar de goed opgestelde linkshalf Profijt die via de paal inschoot 1-0. Hoogeveen sloot de eerste helft af met twee goede scoringskansen maar Miedema plaatste de bal, met de keeper uit doel, net naast de paal terwijl van Halen op handige wijze trachtte de bal mee te nemen maar pech kruiste zijn weg in de vorm van rechtsback Nijmeijer.
INITIATIEF
Na de thee kwam Hoogeveen met schijnbaar duidelijke instucties het veld in. Men nam direct het initiatief in handen. Uit een voorzet van linksbuiten van Halen lost linksbinnen Miedema een schot, waarbij de bal wel de keeper maar niet de doellijn passeerde. De linksback van de bezoekers wist op de doellijn nog tijdig een doelpunt te voorkomen. Ook v.d. Weide, van Halen en Jansen zagen hun pogingen niet met succes bekroond. Dit werd anders toen van Halen over keeper Sikkenga heen met een boogballetje v.d. Weide wist te bereiken die laag inkopte en met de bal over de doellijn rolde 2-0. Nog geen vijf minuten later was de stand 3-0 toen Mulder een voorzet van linksbuiten van Halen inkopte die keeper Sikkenga niet klemvast te pakken kon krijgen welke fout snel door van Halen werd benut. De Elper voorhoede kwam er in deze fase natuurlijk ook wel aan te pas.'t Spel miste echter elke verrassing zodat de Hoogeveense defensie met Eshuis, Vos en J. Bakker (die zijn broer M. Bakker als linksback verving) de situaties meester bleef terwijl men anders keeper Smid nog op zijn weg vond. Ook de half-linie, Kleine en Profijt, deed zowel aanvallend als verdedigend goed werk. Het was wederom een fout van keeper Sikkenga die Hoogeveen aan zijn vierde doelpunt hielp. Miedema loste een schot dat de Boys keeper echter moest laten glippen waarvan van Halen opnieuw gebruik maakte, 4-0. Ondanks deze achterstand streed de Elper ploeg voor een doelpunt waarbij de Hoogeveen-defensie deze stormen echter over zich liet heengaan.
Feestelijke huldiging in hotel Homan van hoogeveens kampioens-elftal
Na het eerste huldebetoon dat plaats vond op de groene mat van het sportterrein aan de Pesserstraatweg vonden beide elftallen elkaar weer in Hotel Homan waarbij velen waarderende woorden hebben gesproken over de sportieve prestaties van de kampioenen en verschillende cadeaus werden aangeboden. Een aardige geste van het bestuur was, om M. Bakker, die niet mee kon spelen wegens militaire plichten, van het behaalde kampioenschap in kennis te stellen per telegram. Schoenhandel F. Blanke bood een nieuwe wedstrijdbal aan en een sjaal in de clubkleuren voor elke speler terwijl de heer M. de Boer 5000 bouwstenen aanbood te benutten bij een eventuele uitbreiding van het clubhuis. Als voorzitter van de afdeling voetbal van de Sportvereniging Kwiek was het de heer Donker die als eerste het elftal met het behaalde kampioenschap feliciteerde. Wij zijn U als Sportvereniging Hoogeveen zeer erkentelijk voor de prestaties in deze competitie waarbij het kampioenschap, tot dusver zonder nederlagen, werd behaald. Spreker hoopte dat men ook de twee resterende wedstrijden zonder nederlaag mag eindigen en wenste de kampioenen veel succes toe bij de komende promotie-wedstrijden die Hoogeveen uit de 4e klasse kunnen brengen. Namens de Supportersvereniging voerde de heer G. Steenbergen het woord die zijn op het veld uitgesproken felicitatie herhaalde. Spreker richtte een woord van dank aan de ploeg uit Elp voor hun sportief volhouden. De heer Steenbergen hoopte, namens de supportersvereniging en heel sportminnend Hoogeveen dat de 3e klasse mag worden bereikt. Als vertegenwoordiger van Elper Boys voerde de heer R. Bakering het woord waarbij spreker niet alleen een felicitatie uitsprak maar tevens het bestuur van Hoogeveen dank bracht voor de medewerking bij het uitstellen van de wedstrijd die men in het najaar van 1959 zou hebben gehouden.
JAREN GEWACHT
De heer G.A. Houwer, voorzitter van de sportvereniging Kwiek, feliciteerde de afdeling voetbal met het behaalde resultaat waarop men reeds jaren heeft zitten wachten. Een zeer waarderend woord richtte de spreker ook tot de trainer van het elftal, de heer H. Dekker, voor zijn grote medewerking. De heer Houwer wenste het elftal tenslotte kracht en moed toe bij de komende promotie-wedstrijden. Ook de Atletiekverenigin Pegasus feliciteerde het elftal en de vereniging bij monde van haar voorzitter, de heer J. Schouten, welke waardering gepaard ging met een bloemenhulde. De heer K.H. Groeneveld sprak namens de sub-commissie van de Hoogeveense scheidsrechters en voor de groep Centraal Drenthe. Namens zijn collega's prees spreker het winnende elftal voor hun sportieve houding tussen de lijnen die het steeds tot een genoegen maakt een wedstrijd met Hoogeveen te leiden. Een woord van waardering richtte spreker als bestuurslid tot de trainer de heer Dekker. Je hebt al je vrije tijd gegeven en meer gedaan dan je moest. Hiervoor zijn we zeer dankbaar aldus de heer Groeneveld, welke woorden met een stevig applaus werden onderstreept. De heer Donker dankte alle sprekers voor de hartelijke woorden en stoffelijke blijken van waardering. De goede sfeer in de ploeg kwam aan het slot duidelijk tot uiting toen aanvoerder Eshuis één der fraaie bloemstukken aan de trainer en zijn vrouw aanbood. Zaterdagmiddag zullen velen op de te houden receptie verschijnen voor het aanbieden van hun gelukwensen, die de blauw-hemden met dit kampioenschap zeker hebben verdiend. De spelers van deze wedstrijd waren: J. kleine (rechts-half); F. Eshuis (aanvoerder en rechts-buiten); A. Smid (keeper); J. Bakker (links-back); E. Vos (spil); J. Profijt (links-half); J.v.d. Hulst (grensrechter); H. Mulder (rechts-buiten); G.v.d. Weide (rechts-binnen); W. Jansen (midvoor); H. Miedema (links-binnen); H. van Halen (links-buiten); H. Dekker (trainer).
Plannen verhuizing van Spaarbankbos naar Hoogeveen
Voetbalvereniging Hoogeveen staat positief tegenover verhuizing naar sportpark
HOOGEVEEN - De mogelijkheid dat de v.v. Hoogeveen naar het sportpark aan de Bentincksdijk gaat verhuizen is bijzonder groot. Vooral wanneer de gemeente bereid is voldoende faciliteiten beschikbaar te stellen. Eén van de factoren die deze verhuizing logisch maakt is het feit dat men nu toch reeds gedeeltelijk op de terreinen aan de Bentincksdijk moet laten spelen. Het streven van het bestuur is dan ook in principe om allen bijeen te houden wat de sfeer van de club zeker ten goede zal komen. Daarnaast is er het parkeerprobleem bij een belangrijke wedstrijd. Iedereen die dat heeft meegemaakt weet wat dat zeggen wil. Een oplossing in het bos lijkt ons niet mogelijk. Dat er aan een dergelijke verhuizing sentimenten zijn verbonden is zonder meer duidelijk. Vele zweetdruppels hebben zich in de loop der jaren met de grond in het Spaarbankbos vermengd. We denken daarbij aan de aanleg van de lichtinstallatie, het plaatsen van de palen, etc. Verschillende werkzaamheden bij de totstandkoming van de kleedkameraccommodatie werd dan ook door vrijwilligers verricht. Vele trouwe supporters hebben in de loop van de laatste twintig jaar vele vrije uurtjes op de twee velden aan de Beukenlaan doorgebracht. Eén van de laatste projecten was het aanbrengen van de reclameborden. Maar voor een nog sterk groeiende vereniging als de voetbalvereniging Hoogeveen moet er voldoende speelruimte zijn. Dat die in het Spaarbankbos te vinden zal zijn, afgezien van de te maken kosten, is zeker onzeker. Een ander alternatief is niet beschikbaar dan de beslissing die het bestuur op de ledenvergadering aan de aanwezigen zal voorleggen.
Kampioenschap 3e klasse (01-05-1966)
''Hoogeveen'': titel en tweedeklasser!
HOOGEVEEN Toen scheidsrechter E. Postema zondag in de wedstrijd Hoogeveen-N.A.B. het laatste fluitsignaal liet klinken nam de enthousiaste supportersschare bezit van de grasmat om de kampioensploeg op de schouders naar de kleedkamers te dragen. Hoogeveen had eindelijk het reeds jarenlang nagestreefde doel bereikt: de 2e klasse! Het was een historische dag voor Hoogeveen en er was alle aanleiding tot feestvreugde die de vele honderden die het middenveld opstroomden lieten klinken. De supportersvereniging bood niet alleen woordelijk gelukwensen aan, maar voorzitter G. Bonen reikte ook een grote beker uit en zorgde tevens voor een bloemenhulde. In hotel Homan werd des avonds een diner gehouden waar ook een grote stroom van dankbetuigingen, gelukwensen en waarderende woorden elkaar opvolgden. Voorzitter K.H. Groeneveld werd daarbij geprezen voor zijn onbaatzuchtig ijveren om Hoogeveen zijn plaats te geven in het milieu van het Drentse voetbal een dynamische gemeente als Hoogeveen waardig. De supportersvereniging had nog meer geschenken en hierdoor kan Hoogeveen als 2e klasser met rugnummers aantreden in de volgende competitie.Voorzitter Bonen bood nieuwe shirts en broekjes aan en zorgde dus dat men als ware voetbalheren voor een waardig debuut kan zorgen. De heer R. Koiter sprak namens de Spaarbank Hoogeveen over de prettige relatie tussen Hoogeveen en de verhuurder van de terreinen waarop Hoogeveen nu reeds zo’n twintig jaar speelt. Ook Hoogeveens grootste concurrenten, MS C uit Meppel en CEC uit Emmer-Compascuum boden hun gelukwensen aan. Na het diner was er een zeer gezellig bal na waar de feestvreugde vele uren aanhield. De spelers en begeleiders waren: Jaap Bakker, Chris Akse, Marinus Bakker, Johan Gort, Ben Boer, Willem van Eck, Willem Benjamins, Geert Trompetter, Arend Pot, Eddie Bulder, Gerhard Benjamins, Trainer Henk de Jonge, grensrechter Eppe Smit en vaste EHBO-er E. Broekman.
Dinsdag 3 mei 1966
Hoogeveen schoot met 6-0 in tweede klasse
HOOGEVEEN Met een daverende 6-0 zege op NA B schoot Hoogeveen zich op overtuigende wijze in de tweede klasse. Een prachtig kampioenschap van de blauw-witten, een serie overwinningen die slechts door twee gelijke spelen werd onderbroken maakte dit prachtige resultaat mogelijk. Hoogeveen was in alle opzichten superieur aan de tegenstander van deze middag en de moreel niet zo sterk staande Nieuw Amsterdammers zijn feitelijk niet één keer gevaarlijk geweest. Een overwinning met dubbele cijfers was deze middag zeer zeker mogelijk, indien alle kansen, die zich voor de NA B-veste hebben voorgedaan, in klinkende doelpunten waren omgezet!
FELLE START VAN HOOGEVEEN
Direct vanaf de aftrap trok Hoogeveen met een serie gevaarlijke aanvallen op de tegenstander af en het waren Trompetter en Pot die direct met moeilijke schoten doelman Schoenmaker belaagden. Maar de derde aanval, na twee à drie minuten spelen, was reeds raak toen Trompetter ongeveer ter hoogte van het strafschopgebied inschoot en de NA B-keeper tevergeefs een duik naar de rechterhoek nam, 1-0. NA B probeerde dit met een tegenactie te beantwoorden, kwam aardig door maar de kopbal die midvoor Braker op doelman Akse liet afkomen werd kundig door de Hoogeveense goalie onschadelijk gemaakt. Hoogeveen bleef het initiatief behouden en lanceerde een serie aanvallen die de NA B-defensie met de rug tegen de muur plaatste. Gelukkig voor de bezoekers kwam het schot van G. Benjamins nog net met de paal in aanraking. W. Benjamins knalde uit een voorzet van Bulder ook langs de verkeerde kant van het houtwerk en zo volgden enkele Hoogeveense kansen elkaar op zonder dat men de juiste richting wist te vinden. De door de Nieuw Amsterdammers opgebouwde aanvallen brachten het meestal niet verder dan de verdedigingslinie van de Hoogeveners. Eén keer werd het gevaarlijk toen rechtsbinnen de Vries uit een corner inschoot maar Gort wist elke schade te voorkomen. Op het middenveld domineerden beide Hoogeveense halfspelers van Eck en W. Benjamins en zij verzorgden de voeding van de voorhoede met haarscherpe passes. Maar de afwerking was nog niet voldoende om doeltreffend te zijn al waren de acties veelbelovend. In de 37e minuut kreeg dit beter spel zijn beloning en het was W. Benjamins die feitelijk de eer van dit doelpunt toekwam. Bij een ogenschijnlijk verkeken kans zette hij toch door om de bal vanaf de lijn voor te trekken waar Pot weinig moeite had om Schoenmaker te passeren, 2-0. Bijna was Hoogeveen met 3-0 de rust in gegaan. De voorzet van G. Benjamins door Pot afgevuurde kogel miste net de kruising van paal en lat.
TWEEDE MINUUT NA RUST 3-0.
De voorsprong zou Hoogeveen echter reeds weer in de tweede minuut na rust verhogen tot 3-0 toen Trompetter met een uitgekookt boogballetje naar Bulder plaatste die koppend via de grijpgrage vingers van de NA B-doelverdediger scoorde. In de zevende minuut kwam W. Benjamins met een stukje solowerk door de NA B-verdediging heen die een bewonderenswaardige beheersing toonde en toekijkend zag de NA B-defensie zich voor de vierde keer gepasseerd, 4-0. NA B had toen het geloof in alle voetbalkunde verloren en probeerde wel dapper het spel te verplaatsen maar was totaal machteloos om tot gevaarlijke aanvallen te komen. M. Bakker trok toen maar eens naar voren maar zijn schot scheerde ouderwets de lat. In de 33e minuut zag verdediger Nijland, Bulder als een flits passeren en hij speelde de bal net binnen het strafschopgebied met de hand. W. van Eck plaatste zich achter het leder op de elf meter stip en zijn schot was onbereikbaar voor de NA B-doelman, 5-0. Hoogeveen bleef nadien maar weer komen en het was voor de beste man in de NA B-achterhoede, spil de Olde geen bijlopen aan. Schoten van de Hoogeveense aanvallers gingen naast, over of werden net corner gewerkt. In de laatste minuut maakte de thuisclub echter het halve dozijn vol, G. Trompetter plaatste een corner op maat naar verdediger M. Bakker die het Hoogeveense doelpuntentotaal in de competitie op 60 bracht.
Hoogeveen ongeslagen kampioen in 3c
Hoogeveen is zondag ongeslagen kampioen geworden in de 3e klasse C door de 6-0 zege op het bezoekende NA B uit Nieuw-Amsterdam. Het is een prachtig seizoen geworden voor de blauw-witten die slechts in twee wedstrijden een puntje afstonden: tegen Titan en NA B (1-1). Gedurende twee competities (64/65 en 65/66) wist Hoogeveen op eigen terrein ongeslagen te blijven en werd er op de groene zoden van het Spaarbankbos geen enkele nederlaag geleden. Nu het pleit eindelijk ten gunste van Hoogeveen is beslist is in 3c alleen nog de degradatie actueel. Gasselternijveen weet reeds waar het aan toe is: terug naar de 4e klasse. Voor de tweede degradatie-plaats zijn er echter nog enkele kandidaten, vooral SVBO, Schoonebeek, NA B en Ericase Boys.
Doel eindelijk bereikt!
Hoogeveen heeft op de weg naar de tweede klasse vele moeilijkheden en obstakels moeten overwinnen. In de eerste jaren was het niet gemakkelijk om als zondagsclub in Hoogeveen het hoofd boven water te houden. Ballen die in beslag werden genomen, een verbod om entree-gelden te heffen en geen kans op een terrein binnen de grenzen van de gemeente vormden zo enkele van de vele problemen in de loop van de laatste twintig jaar. Maar Hoogeveen hield vol en in 1951 werd een belangrijke mijlpaal bereikt toen men door met 0-4 van Oosterwolde te winnen als kampioen naar de derde klasse kon promoveren. Deze positie hebben de Hoogeveners slechts twee jaren kunnen handhaven en toen daalde men weer een stapje. Maar in 1960 wist men de verloren gegane plaats in de derde klasse te heroveren waarvoor het kampioenschap niet voldoende was en men door promotie/degradatie wedstrijden terug kwam. Nadien zijn er enkele jaren geweest waarin Hoogeveen op de drempel van de 2e klasse stond. Maar het waren steeds weer zwakkere broeders die kans hebben gezien om Hoogeveen de beslissende puntjes af te snoepen terwijl men de uiteindelijke kampioenen (o.a. Sc. Assen in 1965) de baas wist te blijven. Hoogeveen mag echter trots zijn op het werk van de achterliggende jaren die dan toch uiteindelijk het gewenste resultaat hebben gebracht.
Dinsdag 3 mei 1966
Hoogeveen vierde voor vier kampioenschappen feest!
Hoogeveen kreeg zondag niet één kampioenschap te vieren maar vier! Vier teams hebben op deze gedenkwaardige zondag de competitie met een kampioenschap weten af te ronden. Het tweede, dat verleden zondag een steekje liet vallen, herstelde zich nu tegen Zuidlaren en won deze moeilijke uitwedstrijd met 1-5. Doordat Asser Boys de winst bij Wijster 2 moest laten, was de zaak voor de Hoogeveense reserves bekeken en ging ook hier de vlag in top! Het derde, dat reeds verschillende keren kampioen werd, maar de weg omhoog versperd zag, is er dit jaar gelukkig ook weer bij en de door de 4-1 zege op Ruinen behaalde kampioenstitel is nu wel goed voor promotie! En dan de Hoogeveense jeugd, die steeds weer met forse cijfers in de junioren hoofdklasse winst wist te bereiken. Ook voor deze “goal-getters” kwam de beslissing, waarbij Emmen de Hoogeveners een handje hielp. De eigen overwinning op het bezoekende Beilen met 7-0 was een prachtig resultaat, maar doordat VK W in eigen huis voor Emmen moest capituleren, was ook in deze klasse het pleit beslist! In het komende seizoen betekenen deze resultaten dus, dat er naast een Hoogeveens elftal in de 2e klasse een ploeg in de reserve-klasse KNV B kan uitkomen en dat het “derde” in de reserve 1e klasse van de afdeling Drenthe kan spelen. Voor de junioren zit er nog iets aan vast en dat zijn de promotiewedstrijden met de winnende teams van de afdelingen Groningen en Friesland.
Voorzitter K.H. Groeneveld:
“Wij hebben de juiste weg gekozen!”
In ons beleid hebben wij de juiste weg gekozen wat door deze kampioenschappen werd bewezen. Aldus de verheugde en nog enigszins ontroerde voorzitter van de v.v. Hoogeveen, de heer K.H. Groeneveld. Dat het bestuur op deze gedenkwaardige dag tevreden is met het gevoerde beleid dat wel eens aan kritiek heeft blootgestaan maar toch “doeltreffend” is geweest, behoeft geen betoog. Een zeer grote tevredenheid schenkt ons ook het feit dat wij de kampioenschappen van het “eerste”, “tweede”, en “derde” met echt Hoogeveense ploegen hebben bereikt. Voor het A-1 team gaat dit niet helemaal op maar het zijn toch elf Drentse jongens die ook hier voor een prachtig resultaat hebben weten te zorgen. Uit deze feiten blijkt dat de opbouw van de vereniging dit tot stand heeft gebracht. Wij hebben daarbij gezien dat jongens die nooit eerder in een club hebben gespeeld in ons zesde zijn gestart, zich naar het “eerste” wisten op te werken en nu zelfs in een vertegenwoordigend elftal uitkomen. Dit alles bewijst toch wel dat Hoogeveen voetballend wat in zijn mars heeft. Deze conclusies worden door Hoogeveen’s voorzitter zonder overdreven pathos of franje gegeven. “Maar voor ons bestaat niet alleen het eerste elftal. Ook de jongens die in lagere teams uitkomen hebben onze belangstelling en het is ook belangrijk wat deze jongens zondags doen”. Mensen zijn er nodig in een goed werkende vereniging die steeds bereid zijn hun taak voor de volle honderd procent te vervullen. Dat is wel eens moeilijk, maar Hoogeveen beschikt over zeer goede krachten. Zonder de anderen iets tekort te doen noemt de heer Groeneveld de naam van Frits Muller. Een zeer belangrijke steun is ook totobeheerder W. Brouwer die deze voorname inkomstenbron van Hoogeveen beheert. Maar wie noemt de heer Groeneveld? Dat was de heer G.A. Houwer van Kwiek tijdens het feestelijk diner. De heer Houwer vergeleek Hoogeveens voorzitter met een computer, efficiënt werkend, rechtlijnig, soms iets revolutionairs in zijn ideeën, maar vooral een man die sinds hij voor twintig jaar zijn eerste activiteiten in het Hoogeveense voetbal ontplooide een grote bijdrage heeft geleverd in wat op zondag 1 mei 1966 tot stand kwam.
Geruchten.........
HOOGEVEEN De laatste dagen gonsde Hoogeveen van de geruchten dat er “scouts” van enkele eredivisieclubs op jacht waren naar Hoogeveense spelers. Daarbij vormde de “kapper” vooral de bron van vele geruchten waarbij de namen van Feijenoord, Go Ahead, GVAV en FC Twente vielen. De spelers die men bij deze eredivisieclubs op het oog zou hebben waren Geert Trompetter, Wim Benjamins, G. Pot en Hoogeveens goal-getter uit Hoogeveen A1, de zestienjarige Jan Smit. Navraag in de kringen van Hoogeveen en de omgeving van deze spelers leverde geen positief resultaat op.
Kampioensviering HOOGEVEEN
Wij hebben een club “Hoogeveen” is de naam
Wij zijn voetbalvrienden, men vindt ons te saam
Bij regen, bij stormweer, bij winterse kou
Of ‘s zomers als ‘t heet is, wij zijn altijd trouw
De sport is ons doel, ja het zij hier herhaald
De sport blijft ons doel en de spieren gestaald
De vreugde van ‘t spel is het wat ons bekoord
Steeds zullen wij strijden zoals het hoort
Doen wij ons best en wij blijven paraat
dan is er geen club die ons éénmaal verslaat
Maar hebben wij pech, of het zit ons niet mee
De tanden op elkaar en wij vechten voor twee
Het lot is ons gunstig of slaat ons terneer
Toch zullen wij strijden, het gaat om de eer
En moeten wij buigen, dat is ook geen schand
Wij reiken na afloop de winnaars de hand
Een wedstrijd verliezen dat doet ons geen leed
De volgende week klinkt opnieuw onze kreet
Hup jongens, pak aan, blijf toch steeds onverveerd
Dan gaan onze kansen ten goede gekeerd
Want eens komt de tijd en dat duurt niet meer lang
Wij zijn voor geen club in den lande dan bang
Het is “Hoogeveen”, die dan wordt kampioen
Het is “Hoogeveen”, die dan is kampioen
HOOGEVEEN? Een club om trots op te zijn.
Een kampioenschap is feitelijk geen gelegenheid om oude koeien uit de sloot te halen, maar bij deze historische gebeurtenis, Hoogeveen 2e klasser, moeten wij wel even denken aan de ontelbare ballen die er uit de sloot zijn gehaald bij de wedstrijden op het terrein bij de “Gasfabriek” aan de Coevorderstraatweg! Daar begon, voorzover ons geheugen geen steekje laat vallen, de geschiedenis van de nu 2e klasser geworden v.v. Hoogeveen. Daar, op een terrein als een eiland omgeven door water, u kunt zich de gevolgen denken! “Om de haverklap”, zoals een toenmalige vurige supporter het uitdrukte, “lag de bal in het water”. Met stokken of visnet werd het bruine monster op het droge gewerkt. In een wedstrijd werd de situatie zo kritiek dat alles in de “plump” was getrapt en er geen enkele bal meer beschikbaar was. Eén van de jeugdige toeschouwers schoot uit zijn bovenbroek en ging in zijn interlock te water, bracht een van de ballen op het droge en toen kon het spel voortgang vinden. Er waren in die eerste jaren voor de v.v. Hoogeveen nog meer problemen. Voetballen op zondag was in Hoogeveen toen uit de boze. Dat was in de jaren ‘45-’46 en er waren moeilijkheden met de politie. Soms werd de bal in beslag genomen en moest een wedstrijd vroegtijdig gestaakt worden. Het heffen van entree-gelden was ook verboden en hierdoor werd elke wedstrijd een financiële aderlating. Dat deze toestand onhoudbaar was is duidelijk. Men kreeg de kans om naar de naburige gemeente Ruinen uit te wijken. In het Spaarbankbos kreeg men door de medewerking van de Spaarbank Hoogeveen de beschikking over een terrein.
“DOE HET ZELVERS”
De leden hebben toen zelf de handen uit de mouwen gestoken om daar de velden “speelrijp” te maken. Hoogeveen is door deze omstandigheden altijd zo’n “doe het zelf” vereniging geweest. We denken daarbij aan het eerste eigen clubhuis dat op deze wijze tot stand kwam. Daarnaast is er op deze wijze een eigen verlichting tot stand gekomen. Bestuurs- en gewone leden hanteerden met groot succes hamer en zaag, verfkwast en schop. Menige supporter bracht vele vrije uurtjes door in het Spaarbankbos om “zijn” club te steunen. En het resultaat mocht er zijn, zij vormde de trots van de vereniging.Toen er behoefte werd gevoeld aan een geluidsinstallatie werd spontaan een verloting op gang gebracht en dit verschafte de vereniging dit zeer gewenste communicatiemiddel met de honderden bezoekers bij elke wedstrijd. De verhouding v.v. Hoogeveen-Gemeente Hoogeveen is in de laatste jaren belangrijk verbeterd. De komst van een nieuwe stuurman op het gemeentelijke schip van staat bracht een nieuwe koers. De v.v. Hoogeveen greeg een lening van f 9.000- waaruit ook de accommodatie belangrijk verbeterd kon worden en aangepast werd bij de eisen die men aan een derde klasser mocht stellen. De gemeente begon ook met het maaien van de terreinen in het Spaarbankbos. Een historische dag was het toen de gemeente in 1960 met een meerderheid in de raad besloot om de v.v. Hoogeveen toe te staan op zondag gebruik te maken van de gemeentelijke terreinen op het sportpark aan de Bentincksdijk, voor de lagere elftallen.
Al deze “ups en downs” en de wijze waarop men zichzelf wist te redden maakt het duidelijk dat velen trots zijn op hun Hoogeveen. Want Hoogeveen gaat door, er staan weer belangrijke verbeteringen op stapel betreffende het eigen clubgebouw. Hoogeveen is echt een vereniging die leeft. Een club om trots op te zijn!
Terugblijk op twee jaar
Assen -Graag wil ik van de mij toegestane ruimte in deze krant gebruik maken om even terug te zien op wat in de laatste twee jaar al zo is gebeurd op het gebied van de voetballerij. Bij mijn aanstelling als trainer van Hoogeveen was de wens van het bestuur eenvoudig maar duidelijk, n.l. het eerste elftal naar de tweede klas en het tweede ook kampioen te maken. Dat dit theorie was begrijpt een ieder wel, toch had het er toen reeds ingezeten, ware het niet dat er in het begin wedstrijden verloren werden wat persé niet nodig was geweest. Toen na een week of zes enkele wijzigingen in het elftal waren aangebracht bleek reeds teveel terrein te zijn verloren om de hoogste titel te bereiken. Maar dit seizoen wordt de wens van onze voorzitter (zie sportkrant Het Vrije Volk 1965 waarin deze beweerde dat Hoogeveen dit seizoen zou doorstoten naar de tweede klas) aardig verwezenlijkt. We zijn natuurlijk allen bijzonder met deze gang van zaken ingenomen, het komt ten goede aan de gehele groei van de plaats Hoogeveen. Het mooie is dat ook de lagere elftallen de stap omhoog mee omhoog doen.
Hoe dit alles wel tot stand is gekomen? In de eerste plaats natuurlijk door de grote groei van de plaats, wat ook tot gevolg heeft een grote toestroom van nieuwe spelers. Niet alleen voor het eerste elftal, maar ook voor de lagere elftallen. In de tweede plaats was er de wil van de jongens zelf om er uit te halen wat er in zat. Ik wil wel verklaren dat de trainingsavonden deze twee seizoenen gemiddeld zeer goed bezocht zijn. Tijdens de winteravonden bij slecht weer, toen u heel voorzichtig de achterdeur opende om de hond of kat de gelegenheid te geven bepaalde nodige dingen te doen, stond u er niet bij stil dat er ergens in het Spaarbankbos een stel stoere kerels zich bikkelhard aan het voorbereiden waren om des zondags voor een wedstrijd geheel fit binnen de lijnen te komen. Het is vaak zo geweest, dat de wegen onbegaanbaar waren, maar toch werd de reis naar het veld aanvaard. Van deze plaats wil ik die jongens dan ook m’n welgemeende dank overbrengen voor hun sportieve ijver en de bijzonder plezierige wijze waarop dit geschiedde. Ok wil ik de leden van het bestuur en commissie bedanken, die ook bij slecht weer acte de présence gaven om de jongens tijdens de training aan het werk te zien. Hierbij mag ook niet vergeten worden de cantine beheerder, die iedere avond weer zijn kacheltje heerlijk warm had om de jongens in de gelegenheid te stellen na de training zich, alvorens ze huiswaarts keerden, nog even te verwarmen. Ook deze man hartelijk dank.
Wat doen we in de toekomst. Nu promotie een feit is geworden, wil ik de v.v. Hoogeveen en alles wat er mee te maken heeft er ernstig op wijzen dat nu juist het moment is gekomen om het veroverde terrein te blijven bezetten. Ik wil zelfs nog verder gaan, ook in de tweede klas is er roem te behalen, het zit er in. We beschikken over goed spelers materiaal maar we moeten waakzaam blijven en niet zeggen: nu we dit hebben bereikt kan ons niks meer gebeuren. Er moet een nog grotere inspanning worden opgebracht.
We beginnen weer opnieuw en daarom, na de vacantie werke iedereen, op welke manier dan ook, mee aan de verdere opbouw van onze heerlijke voetbalsport.
Trainer H. de Jonge uitstekende staat van dienst
Hoogeveens trainer Henk de Jonge uit Assen heeft een uitstekende staat van (voetbal)dienst. En dit niet alleen bij Hoogeveen, waar hij de blauw-witte formatie onder zijn hoede heeft en gedurende twee jaar met succes werkzaam is geweest. Op twaalfjarige leeftijd kwam hij in de rijen bij Achilles en hij bleef de kleuren van Assen’s oudste club negentien jaar trouw. Hij ontpopte zich als een kundige doelverdediger en stond reeds op zeventienjarige leeftijd in het “eerste” onder de lat. Gedurende tien jaar maakte hij de ups en downs van het eerste mee, om daarna nog vier jaar in lagere elftallen uit te komen. Na zijn carrière als actief voetballer kwam hij allereerst bij de v.v. Ooterwolde als trainer in dienst. Na twee jaar ging hij over naar VK W, waar hij tevens de zorg van de training voor de afdeling handbal voor zijn rekening nam. In het seizoen 1964/1965 kwam hij bij Hoogeveen en er ontwikkelde zich een goede samenwerking met het bestuur en de spelers. Trainer de Jonge heeft zeer wel begrepen dat het Hoogeveen en zijn bestuur ernst was met het fel begeerde doel: eindelijk een tweede klasser in de dynamische kern van Drenthe.
